Java dersini bu dönem ilk olarak, laptop ve projeksiyon ile öğrencilerin karşısında kod yazarak yapıyorum. Öğrenciler memnun olduklarını söylüyorlar. Süre olarak da daha kısa zamanda daha çok şeyi aktarmak mümkün oluyor. Ya da öyle görünüyor.
Geçen haftaki dersti sanıyorum. Laptop’ı açtım. Asistanlara (iki tane asistanım var, pek lüksüm bu dönem, ikisi de gönüllü) “asistanlar, gelin açın bu aleti bağlayın” dedim. Öğrenciler bir garip baktı “kendin yapamıyon mu hoca” gibilerden…
Yaparım da, niye yapayım. İnsanın kullandığı bilgisayar zaman içinde gelişir, upgrade olur. Hesap makinasından başlar, giderek büyür… Varacağı son nokta asistandır. Asistan, insan dilinden anlar. Ne dersen onu yapar. Herhangi bir programlama dili gerektirmez. Gerekirse projeksiyon cihazını çalıştırır, laptop’a bağlar…
İşyerinde anlattım bunu. “Asistan hoca ne derse onu yapar” da dedim. Bizim Sinan “asistan bu, köle mi?” dedi. Ayağını tam üstüne bastı. Asistan bal gibi köledir. Hayır, bizzat kendim beş buçuk sene kölelik yaptım, oradan biliyorum. Pozitif bir köleliktir bu ama, hem gönüllü yapılır, hem de yapan için pek faydalıdır.
Bir cevap yazın