Aslında, farklı olmak değil, doğru terim herhalde marjinal olmak… Ama, marjinal olmayı nedense “azınlık” olmak, “kıytırık” olmak, “küsurat” olmak ile aynı anlamda kullana kullana, artık anlamı esas anlamından kaymış durumda. Elbette bir anlam kesişimi var; ama aynı şey değil. Marjinali Türkçeye ben çevirmeye kalkışsam (çevrilmişi varsa cehaletimi mazur görün) herhalde “uçsal” falan derdim. Uçlarda olan […]

Meşhur “Otuz Beş Yaş” şiiri vardır, Cahit Sıtkı Tarancı’nın… Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder.Dante gibi ortasındayız ömrün. diye başlar. Oldukça karamsar bir şiirdir. İşin ilginç tarafı, Cahit Sıtkı otuz beş yaşı yolun yarısı sanıp karamsarlığa kapıldıktan on yıl kadar sonra kırk altı yaşında vefat etmiştir. Nereden mi çıktı şimdi bu? Benim doğum tarihim 29 […]

Geçen Cumartesi, uçağa binip direkt bir uçuşla Dublin’den San Francisco’ya uçtum. Bizim takımın yaklaşık üçte biri Dublin’de, geri kalan üçte ikilik kısmı ise Google’ın “esas” kampüsü olan Mountain View kampüsü’nde çalışıyor. (Googleplex denen yer burası işte.) Mountain View, San Francisco’ya yaklaşık bir saat mesafede bir kasaba. Maksat, takımın tüm elemanlarını bir araya getirmek ve kaynaştırmak. […]

Star Wars “The Empire Strikes Back” filminde (ikinci çekilen, ama adı Episode V, karışıklık çok) filminde güzel bir sahne vardır. Yoda, Luke Skywalker’dan “Force” kullanarak sulara gömülmüş uzay aracını çıkartmasını ister. Luke da “I’ll try” (denerim) der. Burada Yoda’nın yanıtı T-shirtlere basılacak lezzette olur: Do, or do not. There is no try.(Yap, ya da yapma. […]

Commodore 64… Şu sıralar “nostaljik bilgisayar” konumunda bir makina. Maksat o yılları anmak değil, gerçekten. Onun için geldiyseniz yanlış geldiniz. “Seksenlerde çocuk olmak” gibilerden bir muhabbet burada olmayacak, onu arıyosanız Ekşi Sözlük daha uygun düşebilir. Commodore 64, hayatına 1982’de başlamış, 1994’te de Commodore’un batışıyla hayatını noktalamış bir bilgisayardır. Guinness rekorlar kitabına göre, otuz milyon kadar […]

Dublin var ya Dublin… Mütemadiyen Kasım. Dikkat, Ekim değil. Kasım. Yukarıya bakmanın anlamı bile yok. Moral bozuyor çünkü. İçerdeyseniz dışarı, dışardaysanız yukarı bakmamak en iyisi. Bulutlar nereden geliyorsa, sonu yok mübareklerin. Yalnızca deseni değişen fakat hiç kalkmayan, bitmeyen bir battaniye gibi şehrin üstünde. Ara sıra mavi lekeler olsa da üzerinde, esas renk gri… Bugün, ilk […]

Doğrusu, Google hakkında yazacak bir şeyler bulmak gerçekten zor. Neden mi? Aşağı-yukarı her şey sır da ondan. Ama şu yazacaklarım sır değil: Google gibi ikinci bir yer var mı bilmiyorum. Olasılığı düşük ama. Burada pek öyle bir “düzenli ordu” mantığı yok. Daha çok büyük bir gerilla topluluğu tadında yürüyor işler. İnsanlar genel olarak bilmedikleri işlere […]

Ne belalı iştir şu CV yazmak. Özellikle ilkini. Yalnız, nedense bizim memlekette bir acayipliktir gidiyor. Ne yazan bir şey anlıyor yazdığından, ne de okuyan. Kendim ilk CV’mi 1998’de yazdım. İki kişi dört günde yazabildik; Taylan’la beraber. Izdırabın bini bir para. Tecrübeli birinden yardım görmedik. Tabii, tecrübeli olması doğru yardımı yapacağı anlamına da gelmez. Akıl nihai […]

Acayip bir yer şu Google. Gerçekten. Gruptaki elemanlardan biriyle konuşuyoruk… Kendisi 11 yıl kadar işletim sistemleri üzerine çalıştıktan sonra, kısa zaman önce Google’a gelmiş. Şöyle dedi: “Benim ‘az bilinir’ olarak düşündüğüm ufak tefek şeyleri burada herkes biliyor…” Doğru. Herkes değişik memleketlerden grupta mesela. İtalyan, İspanyol, Kanadalı, İrlandalı, … Fakat teknik konuda nerede enteresan bir şey, […]

Benim ara sıra kullandığım bir laftır bu. Aptal kilidi. Benim açımdan yüklü bir laf. Olayın aslı sanırım Nasreddin Hoca türbesi’ndeki kilitten çıkıyor. Bilmem bilir misiniz, Nasreddin Hoca türbesinin koca bir kapısı vardır, üzerinde de kocaman bir kilit. Fakat kapı hariç, türbenin etrafı olduğu gibi açıktır. Esprili bir durum. (Bir rivayete göre uyanık bir takım devlet […]