Çıraklık!

Yeniden çırak oldum.

Bunu şikayet zannetmeyin, yanılırsınız. Durumdan çok memnunum. Çıraklık, genel olarak avantajlı bir durumdur çünkü. Neden mi? Fazla bir sorumluluğunuz yoktur. Bir şeylerin içine etmeye hakkınız vardır. Fazla bir iş çıkartmanız beklenmez, bir şeyler öğreniyor olmanız beklenir onun yerine….

Normal şartlar altında, insanlar çıraklık durumundan mümkün olduğunca hızlı bir şekilde kurtulmak isterler, çırak iken çıraklığından memnun olan pek kimse yoktur. Sonrasında, çıraklığını özleyenler vardır elbet. Ama kolay kolay geri gelmez o zaman.

Benim için bir tur daha geri geldi ama. Öğrenecek milyonlarca şey var, yeniden çırak durumundayım ve bu şahane bir durum. Kurtulmak için bir acelem yok. Bu zamanları mümkün olduğunca verimli kullanmak istiyorum, tadına da varmak istiyorum. Bir daha çıraklık yapmak muhtemelen nasip olmayacak çünkü; ayıptır söylemesi başka Google yok!

Tabii önemli bir noktayı gözardı etmemek lazım: Çıraklıktan hızlı kurtulmayı istemenin sebeplerinden biri, çırakların genel olarak ucuza çalışmalarıdır. Bende pek öyle bir durum yok… Pahalı bir çırağım yani — biraz da o sebepten, bundan iyisi Şam’da kayısı. (Olayın bu boyutunun altını çizen Elif’e buradan şapkamın ucunu saygıyla eğerim.)

Yaşasın çıraklık!