Geceleri severim.
Geceleri severim diyorsam, barlara meyhanelere bayıldığımdan değil.
Neresini seviyorum o zaman?
Sessizliğini seviyorum. Sakinliğini seviyorum. Etrafta kimsenin olmamasını seviyorum.
Gündüzün harala-gürelesinden sonra ilaç gibi geliyor. Hayatımın tamamını gündüz yaşadığım zaman, yani sabat erken kalkıp, günü gündüz yaşadığım zaman bana bir haller oluyor. Konsantre olamıyorum. Günler hızla torbaya giriyor hissine kapılıyorum. Fazla iş çıkartamıyorum.
Geceyle bizim geçmişimiz ve çok yıllık hukukumuz vardır.
Öğrendiğim şeylerin çoğunu gece öğrenmişimdir.
Okuduğum kitapların çoğunu gece okumuşumdur.
Yazdığım kodun çoğunu gece yazmışımdır.
Gündüz yaptığım işlerle karşılaştırırsak, cennet sayılır bunlar. Toplantıya katılmak, şirket ve adam yönetmek, koşuşturmak…
Var mı bana katılan?
Bir cevap yazın