Yaşar Safkan

Toplam yirmi bir buçuk yıl öğrencilik yaptım. Bunun beş buçuk yılı “profesyonel”, yani öğrencilik yaparken para aldım (asistanlık diyorlar buna). Üstüne üstlük, öğrenciliğin ne olduğunu da unutmadım. Sonra, hocalık da yaptım. Öğrencilere danışmanlık da yaptım. Sonuçta, eski bir öğrenci olarak, şimdiki öğrencilere (üniversite öğrencilerinden bahsediyorum) hep söyediğim bir-iki bir şey var, onları buraya da yazayım […]

“Abi, boşver, baştan yazalım” İşte yazılımcılar arasındaki en yaygın hastalığın en basit ifadesi. Hastalığın adı, “baştan yazalım hastalığı”. Buna kısaca BYH diyelim. O kadar yaygın bir hastalıktır ki bu, deneyimi olmayanlar bunu normal bir durum zannederler… Halbuki, BYH genellikle bir hastalıktır, kod açısından genellikle ölümcüldür, öldürmezse uzuv kayıplarıyla sonuçlanır. Nedir bu hastalık? En basit tanımıyla, […]

Geçen Salı akşamı, Java dersi için okula gittim. Şans yaver gitti, 15 dakika kadar erken ulaştım okula. Kare Blok’ta ikinci kata çıktım. Orada, köşede bir masa vardır. Zaman zaman öğrenciler orada otururlar, ders çalışırlar falan. Baktım yine iki öğrenci yayılmış oraya. Biraz dikkatli bakınca, benim öğrencilerim olduklarını gördüm. (İsimlerini öğrenmemeye gayret ediyorum. Sonra değerlendirmede etkilenmemek […]

Java dersini bu dönem ilk olarak, laptop ve projeksiyon ile öğrencilerin karşısında kod yazarak yapıyorum. Öğrenciler memnun olduklarını söylüyorlar. Süre olarak da daha kısa zamanda daha çok şeyi aktarmak mümkün oluyor. Ya da öyle görünüyor. Geçen haftaki dersti sanıyorum. Laptop’ı açtım. Asistanlara (iki tane asistanım var, pek lüksüm bu dönem, ikisi de gönüllü) “asistanlar, gelin […]

Ufaktan oynuyorum bakalım bu oyunla… Fena olmamış gibi. Ancak, 512MB RAM ile biraz kasılıyor. Interface fena değil, ancak ağaçlara küfür ediyorum sıklıkla, mecbur mu onlar kamera ile oyuncuların arasına girmeye? Öte yandan spellcasting falan sağlam olmuş. Amma ve lakin, AI karakterlerin (benim grubumdakiler) default davranışları biraz canımı sıktı. Bir druid var, elalemi o iyileştirir diye […]

Yine öğlen, yemek yiyeceğimiz yere doğru yürüyoruz. Bir şekilde, ilgisiz bir yerden muhabbet ilginç bir noktaya geldi, MCA ile konuşurken (em-si-ey diye okunuyor; elemanın adının baş harfleri, rumuz olarak kullanıyordu, artık isim olarak da yadırgamadan kullanıyoruz el birliğiyle). Bana, “ikinci bir doktora yapmayı düşünmüyor musun?” diye sordu… İşin gerçeği, düşünmemiştim. Yani, birinin bir doktora yaptıktan […]

Bugün kendi kendime şunu farkettim: Gayretime rağmen, bir süredir ipe-sapa gelir miktarda kod yazamıyorum. Süre ne kadar, tam bir ölçüsü yok. Ara-sıra, ufak tefek birşeyler yazıyorum tam zurnanın zırt dediği noktalara. Ancak yeni yazılan kodların içinde yüzde olarak bakarsak, bana ait olan yüzde beş dahi tutmaz. Bugün bunu ekibimizin son eklentisi Şevket Hakan Tuncel’e sordum. […]

Bugün yemekteyiz… Arkadaşlardan biri dedi ki, “Türk’ün biri, bedava enerji elde etmenin yolunu bulmuş.” Lafın gerisini dinlemeden cevabı yapıştırdım: “Yalandır.” Sonra lafın devamı geldi. Hürriyet manşetten yazmış. Komutanlar falan varmış işin içinde. Seneye falan olmuş olacakmış… “Yalandır” dedim ısrarla. Ortada, olağanüstü bir iddia var. Bir şekilde “bedava” enerji elde ediliyor. Basit bir prensip vardır bilimde. […]

Envai çeşit ders verdim Boğaziçi Üniversitesi’nde, ancak henüz database dersi olayına bulaşmamıştım hiç. Bir-iki kere sorulmuştu, ancak “işim olmaz” deyip uzağa doğru kaçmıştım. Fakat, son zamanlarda, işler dolayısıyla ister istemez database olayını -en azından pratik tarafını- öğrenmek durumunda kaldım. Eh, artık altıncı defa (beş de olabilir) verdiğim Java dersini yeniden vermek istemiyorum gelecek yıl… Dün […]

İlk ders derken, yanlış anlamayalım. Bu dönemin ilk dersi. 2001’den beri part-time olarak fizik bölümünde ders veriyorum zaten. Arada bir dönem sektirdim toplamda, o da Yeditepe Üniversitesi ile Boğaziçi arasında bir dönem süren bir anlaşmazlık ki, hikayesi uzundur; buraya yazmaya lüzum yok.Sadede gelirsek, Salı günü olması gereken ilk dersi sallamıştım. İş güç. Bugünü de hoşbeş […]